TOKAT-60

Yönetici

TOKAT

GENEL BİLGİLER

Yüzölçümü: 9.958 km²

Nüfus: 828.027 (2000)

İl Trafik No: 60

TOKAT-60 Rg.ashx?DIL=1&BELGEANAH=210568&RESIMISIM=giris

M.Ö. 4000 yıllarından başlayarak 14 devlet ve birçok beyliğin yaşadığı ve egemen olduğu Tokat; geniş ve sulak vadilerle bunlar arasındaki geçitlerden oluşan bereketli alanların orta yerinde bulunmaktadır.

Kalkotik ve ilk tunç çağlarından sonra Büyük Hitit Devletinin doğu federasyonlarına bağlı birçok kentin, Yeşilırmak'ın kolları Kelkit, Tozanlı ve Çekerek kolu vadileri boyunca kurulması ile başlayan, Pers ve Pontus döneminde doruğa ulaşan derebeylik dönemi, Tokat, Niksar, Zile ve Turhal'da en tipik ve güçlü şeklini almıştır.

İlimiz toprakları üzerinde kurulan Hitit ve Frig yerleşim alanları, M.Ö. 2500 - 4000 yılları arasında, yüksek düzeyde sanat ve kültür yaşamına ulaşmıştır. İç Anadolu yaylalarını aşamayan İon Kültürünün M.Ö. 6. yüzyıldan itibaren, Kolonileri ile birlikte, Karadeniz'den Polemonion ( Ünye) ve Amisos (Samsun ) yolu ile Komana ya ( Tokat ) gelmiş, güneydeki geleneksel "Kapadokya " ve doğudan gelen Pers kültürü ile kaynaşmıştır.

Daha sonra uzun bir dönem içerisinde Roma ve Bizans Egemenliği altına giren Tokat, Danişmend ve Selçuklu Türklerinin siyasi üstünlükleriyle birlikte Maveraünnehir'den gelen Türk İslâm kültürü ile tanışmıştır. 900 yıldan beri de Türk Egemenliği altındadır.

Selçuklular zamanında Anadolu'nun 6. büyük kenti olan Tokat, 12. yüzyılda Bizans ve Haçlı orduları, 1243 yılından itibaren de Moğol baskısı altında olmasına rağmen İlhanlı egemenliği sonuna kadar gelişmesini sürdürmüş, antik dönemlerde olduğu gibi ekonomi ve ticareti gelişmiş, doğu batı yönündeki büyük ticaret kervanlarının konakladığı hanlar, kervansaraylar ile düzenli yol ve köprüler inşa edilmiştir

Selçuklu Türklerinin Anadolu'da yarattığı, özü güzellik ve sabır olan bu uygarlığın kültür, sanat, mimarlık, bayındırlık eserleri ile Tokat'ta hemen yüz yüze gelinir. Moğolların yaptığı büyük tahribatın ardından 14. yüzyıl sonunda Osmanlı egemenliğine giren Tokat, yükselme döneminde bölgenin tarım ve sanayi merkezlerinden biri olmuştur.

Evliya Çelebi'nin uzun uzun anlattığı gibi "Tokat'ın bağ. bahçe ve ovaları Osmanlı Ordularının konaklama ve gıda ambarı olmuş, bakırcılık, ipekçilik, pamuklu dokuma ile çeşitli sanayi ve el sanatları gelişmiş, iş hanları ve çarşıları Bağdat, Bursa ve Halep'tekiler ile kıyaslanır olmuştur." ifadeleri bunun kanıtıdır.

17. yüzyılın bitimi ile beraber gerileyen imparatorluk döneminde, Tokat olumsuz etkilenmiş, gelişme ve canlılığını yitirmiştir. Osmanlı Devleti'nin gelişme devrinde önemini yitiren ve pek çok ekonomik sorunlarla karşılaşan Tokat, hiçbir gelişme gösterememiş, 1863'ten sonra Sivas'a bağlı bucak, 187S'de mutasarrıflık (sancak beyliği) 1920'de müstakil liva ve nihayet Cumhuriyetin ilanı ile beraber il olmuştur.

Yönetici

TOKAT
TARİHÇE

Tokat, Kelkit, Yeşilırmak ve Çekerek Nehri boyunca kurulan Hitit, Frig yerleşim alanları M.Ö. 4000- 2500 yılları arasında yüksek düzeyde kültür ve sanat yaşamına sahip olmuştur. Roma ve Bizans dönemlerinden sonra Danişmend, Selçuklu, İlhanlı ve Osmanlı dönemlerini yaşamıştır.

ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINDA TOKAT'IN YERİ

Ulusal Kurtuluş Savaşımızda Tokat'ın önemli bir yen vardır. 16 Mayıs 1919 da Samsun'a hareket eden Bandırma Vapuru'nda Atatürk'ün yanında bulunan 18 kişiden birisi. Tokat'ın yerli eşraflarından Karargah komutanı Mustafa Vasfı Süsoy'dur.
Yeni bir Türkiye'nin tohumlarının atıldığı 26 Haziran 1919 günü, Amasya'dan Tokat'a hareket edildiğinde, Tokat girişinde Mustafa Kemal'i 20 kadar askeriyle bir binbaşı karşılar, Mustafa Kemal " Acaba bu binbaşı beni tevkif etmek için mi burada" düşünceleri içerisindeyken Binbaşının :" Paşam I Hoş geldiniz. Ben Askerlik Şubesi Reisi. 19 nefer, 1 çavuş ve 2 izinli ile emrındeyiz. " sözleri Mustafa Kemal'in kurtuluş aşkını, bir coşkuya dönüştürür.
Düşman kuvvetlerinin Anadolu'yu işgalleri sırasında Tokat halkı da kurdukları örgütlerle bu işgale karşı tepkisini açıkça ortaya koymuştur. 15 MAYIS 1919'da Yunanlıların İzmir'i işgal etmeleri üzerine, Tokat ve ilçelerinde kurulan Redd-ı İlhak Cemıyetierl'nin girişimiyle 20 HAZİRAN 1919'da Niksar'da bir mitingi düzenlenir. Niksar halkı miting sonunda alınan kararları Rsdd-i İlhak Cemiyeti Başkanı Mahir Bey ımzastyia İtilaf Devletleri temsilcilerine ve A.B.D. Cumhurbaşkanı VVilson'a gönderir. Bu kararda " Biz Türk olan her vatan parçasının Türk kalmasını istiyoruz. Sız de buna söz verdiniz. Şimdi ise sözünüzde durmadığınızı görüyoruz. Anadolu'ya uzatılacak bir tecavüz, bİZi öldürmek için atılacak bir adımdır, insaniyet ve adalet namına suikasttan vazgeçiniz.,, denmektedir.

Büyük Önder Atatürk 26 HAZİRAN 1919 dışında, ilimizi 5 defa daha ziyaret etmişlerdir.

Yönetici

COĞRAFYA

TOKAT-60 Rg.ashx?DIL=1&BELGEANAH=93971&RESIMISIM=gorunum

Akdağ ve Çamlıbel dağlarının oluşturduğu vadiler arasında bulunan Tokat'ta, Deveci Dağı, Dumanlı Dağı, Canik Dağları olarak sıralayabileceğimiz dağlık alanlar mevcuttur. İlde bulunan ovalardan, Kazova, Turhal Ovası, Erbaa Ovası, Niksar Ovası, Omala Ovası, Artova Ovası ve Zile Ovalarında önemli ölçüde tarım meyve ve sebzecilik yapılmaktadır. Yapılan araştırmalarda kiraz ve vişnenin en önemli gen kaynaklarının Tokat yöresinde olduğu ve Tokat'a özgü "Cerasus İnkana" adlı kiraz türünün endemik bir bitki olduğu görülmüştür.
Tokat'ta iklim hem Karadeniz iklimi hem de İç Anadolu' daki kara ikliminin etkisi altındadır. İlde Tozanlı, Kelkit ve Çekerek Çayı akmaktadır. Zinav Gölü , Güllü Köy Gölü, Kaz Gölü ve Almus Baraj Gölleri ilin doğasına ayrı bir güzellik katmaktadır. Kaz Gölü kuş cenneti konumuna uygun bir göl olup, Almus Baraj Gölü de su sporları için ideal bir parkur alanı oluşturmaktadır.

Yönetici

İlçeler

Artova

Artova; Tokat İline bağlı bir bucak iken, Mart 1921 tarihinde Sulusaray mevkii İlçe Merkezi olmak üzere Mülki taksimatta yer almıştır. 1923 yılında meydana gelen depremden büyük zarar görünce, şu anda merkez ilçeye ağlı bucak olan Çamlıbel İlçe Merkezi yapılmış olup,01 Haziran 1944 tarihinde Artova İlçe Merkezi olmuştur

Bazı tarihi kaynaklar Artova İlçesinin kuruluşunun Yavuz Sultan Selim’in Çaldıran seferine dayandırmakta-dırlar Evliya Çelebi Seyahatnamesinde “..........Şimale doğru giderek Çamlıbel dağından,Sivas Eyaleti toprağında mahsulü çok,mamur ve müzeyyen kasaba misali köylerden geçtik. Arıkova (Artova) Kasabasına geldik. Oradan da yine şimale giderek Şeyh Nusrettin Tekkesine uğradık” kaydı bulunmaktadır.

b) Coğrafi Yapısı :

Artova İlçesi Tokat İline 38 Km. mesafededir. Enlemi 36 derece 30 dakika, boylamı 05 dakikadır. Yüzölçümü ise 493 Km2 olup, deniz seviyesinden yüksekliği 1170 Metredir. İklimi zamanla Karadeniz iklimi karekteri gösterse de genellikle bir kara iklimi hakimdir. İlçeye bağlı 27 köy genellikle düzenli bir biçimde belirli güzergahlarda gruplaşmıştır. İlçenin kuzeyinde 4 köy, Zile yolu istikametinde 11 köy,Güneydeki grup yolu üzerinde 7 köy, Yeşilyurt yolu istikametinde ise Kunduz ve Kunduzağılı köyleriyle, Çelikli beldesi bulunmaktadır. Buna ilaveten kunduz bağlantısı üzerinde 3 köy mevcuttur. Ulaşım imkanları yeterlidir. Araziler ve nüfusun yoğunluğu çekerek ırmağı vadisi ile Sivas-Samsun demir yolu üzerindedir.

İlçemizin kuzeyinde 20 km. uzunluğunda bir kara yolu ile Sivas- Tokat kara yoluna, Güneyindeki karayoluyla da Yeşilyurt ve Sulusaray ilçesine ulaşılır. Köy Hizmetleri sorumluluğunda Zile- Artova arası 60 km uzunluğunda asfalt yolla kaplıdır. Ayrıca Aşağıgüçlü,Sağlıca köyü ve Çelikli Kasabasına ilçe merkezi asfalt yollarla bağlantısı vardır

c) Nüfus Durumu :

2000 Yılı kesin olmayan Genel Nüfus sayımına göre İlçe Merkezinin nüfusu 5610, Çelikli Kasabasının 2756 ve köylerin nüfusu 7880, kişi olmak üzere toplam 16246’dir.

d)Sosyal Durum :

İlçemiz Nüfusunun çoğunluğu geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlamaktadır. İlçe halkının ekonomik düzeyinin zayıf olması sonucunda sosyal etkinliklerden mahrumdur. İlçe merkezinde 7 kahvehane, bir öğretmen evi 2 lokanta 1 pide salonu ve 1 çocuk parkı bulunmaktadır. Çay bahçesi restorant eğlence- yeri, sinema vs. yoktur.

Yönetici

Almus

Tokat iline bağlı ve il merkezine uzaklığı 36 Km olan şirin bir ilçemizdir. Yeşil ile mavinin tüm tonlarını bu şirin ilçemizde görmek mümkündür. Şöyle ki ilçenin hangi yönüne olursa olsun 5/10 dakikalık yürümek sonucu doğal piknik alanlarına ulaşabilirsiniz. Baraj gölünün oluşturduğu koylarda olta balıkçılığı, biraz yukarılarda piknik yapılabilir. Yazın baraj gölünde yüzmek ayrı bir güzelliktir.

En ünlü mesire yerlerinin başında Orman evleri, Tufan tepe, Harami yaylası, Köse Pınarı gelmektedir. Almus Orman evleri sadece Almuslunun değil ilçemize dışarıdan gelen Sivas, Amasya, Çorumlu vatandaşlarımızın da uğrak yeridir.Dumanlı dağı etrafına kurulan ilçeye bağlı köylerin yayları birbiri ardına sıralanır. Bir yayladan diğerine geçmek suretiyle ilçenin en uzak köyü Kolköy’ün yaylasına kadar her yer yayladır.

Yaylaların ortasında kalan Mescit köyü ilçenin en güzel yerlerindendir.En yüksek olması sebebi ile yılın kar olmayan her ayı yeşildir. Yemyeşil bir vadi olan Mescit ovası arıcıların ve büyükbaş sığır üreticilerinin vazgeçemedikleri bir yerdir.

Tarihi Ve Coğrafi Yapısı : Başlangıçta köy ve nahiye iken idari taksimatta bucak merkezi olmuş 1/Mart/1954 yılında ALMUS İLÇESİ kurulmuştur.

Doğusunda: Reşadiye İlçesi ve Sivas İli Hafik İlçesi, Batısında: Tokat İli, Kuzeyinde: Niksar İlçesi, Güneyinde: Sivas İli Bulunmaktadır.

Yüzölçümü 943,5Km 2 olup, 832 rakımlıdır.

Yüzölçümü 943,5 Km² olup, 832 rakımlıdır.

Almus’un iklimi, Karadeniz’in tesiri altında kalan sahalarla Orta Anadolu’nun kara iklimi yanında geçiş teşkil eder.

Yağış genellikle aylara dağılmıştır. Ortalama olarak yağış 5442 mm.dir. Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs aylarında maksimum dereceye yükselir. En az yağış düşen aylar Temmuz ve Ağustos’tur.

Almus Baraj Gölünde su tutulmaya Ekim 1966’da başlanmış olup bugüne tadar baraj gölünde 29.075.323.000 m3 su toplanmış bu suyun 26.238.695.410 m3 lük bölümü elektrik üretimi için kullanılmış bu su ile 3.434.268.403 KwH elektrik üretimi yapılmıştır. (Sadece Almus Brajı) Almus Barajı gölü yüzölçümü 3130 Ha. dır.

Yönetici

Başçiflik

A. TARİHİ VE COĞRAFİ YAPISI
Başçiftlik İlçesi coğrafi konum olarak Kelkit Çayı bir eşkenar üçgenin tabanı kabul edilirse,Reşadiye-Niksar tabana bitişik köşeleri, Başçiftlik’te taban karşısındaki köşede yer alır. Diğer bir ifadeyle Başçiftlik, Kuzeyinde Ordu iline bağlı Aybastı ilçesi,doğusunda Reşadiye ilçesi,güneyinde Niksar İlçesiyle çevrilmiş olup, yaklaşık toplam 130 Km2’lik yüzölçümü olup,8217 Km.mülki sınıra sahiptir. Yaklaşık olarak 37 derece,17 dakika doğu meridyenleri ile 40 derece,28 dakika kuzey enlemleri arasında yer alır. Başçiftlik Canik dağları üzerindeki havzanın batı kısmında yer alır. Bu havza doğuya gidildikçe genişler. Yörede İskevsür ovası olarak adlandırılan bu havzada yaklaşık 15’e yakın köy ve kasaba yer alır.

ŞEHİR NÜFUSU BELEDİYE NÜFUSU KÖY NÜFUSU

Toplam Erkek Kadın Toplam Erkek Kadın Toplam Erkek Kadın

5 971 2 988 2983 5 982 2992 2989 1368 679 689

C. İDARİ DURUMU
İlçemiz 2 Kasaba ve 8 köyden oluşmaktadır. İlçe Merkezinde 3 Mahalle bulunmaktadır. İlimiz Reşadiye İlçesine bağlı iken 31.12.1998 tarih ve 98/50413 sayılı karar ile Başçiftlik İlçe merkezine bağlanan Hatipli Kasabası 3 Mahalleden oluşmaktadır. İlçemizin 9 köyünden biri olan Karacaören Köyü 31 aralık 1998 tarih ve 23570 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan İçişleri Bakanlığı’nın 30 Aralık 1998 tarih ve 98/50354 sayılı kararı ile Belediye Teşkilatı kurulmuş ve 18 Nisan 1999 tarihinde yapılan Mahalli İdareler Genel Seçimleri ile de Belediye Teşkilatı fiilen görevine başlamıştır.

D. SOSYAL DURUM
Konut : İlçe merkezinde 650 adet konut bulunmakta olup, bunun %40ı ahşap % 60’ı betonarmadır.

İş ve Çalışma Hayatı : İlçemizde sanayi sektörü bulunmadığı için halkın çalışan kesimi tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır.

E. EĞİTİM KÜLTÜR VE SAĞLIK DURUMU
Eğitim ve Kültür Tarihi : İlçemiz merkezinde ilkokul 1927 yılında açılmış olup,1939 yılına kadar 3 yıllık olarak devam etmiştir. 1939 yılından sonra 5 yıllık ilkokul haline dönüşmüştür.

İlçe merkezinde 1967-1968 öğretim yılında ortaokul açılmış,1980-1981 yılında da Ortaokulu bünyesine alan lise açılmıştır.

Sağlık Hizmetleri:

SAĞLIK OCAĞI SAYISI :2 (Merkez ve Hatipli Kasabası)

SAĞLIK EVİ SAYISI :2 (Karacaören,Erikbelen)

PRATİSYEN DOKTOR :2(bir tanesi sözleşmeli olup, merkez sağlık ocağında görev yapıyor.)

F. EKONOMİK DURUM
Ekonomik Hayatın Tarihi Gelişimi : İlçemiz ekonomisi % 30 nispetin de halıcılığa %70 nispetinde çiftçilik ve hayvancılığa dayanmaktadır. İlçemizdeki halıcılığın hızı 1990 Körfez krizinden sonra gerilemiştir.İlçemizde daha önceki yıllarda ekonomi % 75 halıcılığa dayalı iken bugün %30 seviyelerine gerilemiş, buna paralel olarak ta İlçemiz ekonomisi zayıflamıştır.

Halıcılıkla ilgili olarak 1985 yılından itibaren 5 tane “Halı Festivali” düzenlenmiştir.

Panayır : İlçemizde 1984 yılından itibaren 5 yıl yapılan Halı Festivali ekinlikleri içerisinde düzenlen panayırlar 1989 yılından sonra çeşitli nedenlerle devam ettirilememiştir.2006 yılı Temmuz ayının son haftası İlçe Belediye Başkanlığınca “Başçiftlik Kültür ve Sanat Şenlikleri” adı altında şenlik düzenlenmiştir.

Yönetici

Erbaa

Tarihçe: Çevrede yapılan kazılardan, rastlanan kalıntılardan, tarihi kayıtlardan ve yapılan araştırmalardan Kelkit Havzası ve yöresinin HİTİT’ lerin yerleşim alanı olduğu tespit edilmiştir. Hititlerin ve Firiğlerin bu havza boyunca M:Ö. 2000 ile 600 yıllarında irili ufaklı bir çok yerleşim alanı kurdukları bilinmektedir. Bu dönemlere ait Horoztepe, Hacıpazar, Zilhor köyleri yörelerinde bir çok höyük ve tümüslere rastlanmaktadır. Antik çağın ünlü coğrafyacısı Amasyalı Strabor buraların Pontuslar dönemine FONOROVA olarak isimlendirildiğini,yine bölgede çok miktarda zeytinlik, üzüm bağları olduğunu, ormanların bulunduğunu, buralarda sayfiye yerlerinin olduğunu kaydetmektedir.

Pontus Hükümdarı Pontpolinyak bölgeye hükmettiği zaman ovaya FONOROVA adını verimli münbit, yeşil sulak olmasından dolayı verdiği, tarihçiler tarafından kaydedilmektedir. Daha sonra Pontusların son hükümdarı VI. Mithridates bu ismi kaldırarak Kelkit Havzasına OPOTORMA adını vermiştir. VI. Mithridates bugünkü Kale Köyünün bulunduğu yerde birleşen Kelkit ırmağı ile Tozanlı ırmağının Yeşilırmak adını aldığı Boğazkesen olarak bilinen yere Amasya’yı Niksar’a bağlamak için köprü yapmıştır. Köprünün ayakları halen mevcuttur. Kaledeki köprü ile Kaleyi inşa ettirmiştir.

Pontus Krallığı, Roma’nın eline geçince İmparator Pompey şimdiki Boğazkesene Mağnapolis adını vermiştir. Hükümet merkezi bugünkü Emeri (AMERYA), Simeri (GÜVEÇLİ) Köyüne taşımış, buralarda kaleler inşa etmiştir. Bugün kalıntıları hala mevcuttur. Buradan da Hükümet Merkezi Niksar’a taşınmıştır. Bölge daha sonra Romalıların, Danişmentlilerin, Bizanslıların, Selçukluların sonra da Osmanlı İmparatorluğu’nun eline geçmiştir. 1872’ de İlçe olmuş ve Erbaa adını almıştır. 1892’ de Tokat iline bağlanmış ( O zaman Tokat Sancak idi.) Tokat’ın İl olmasından bu yana oraya bağlı olarak Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin güzel, şirin bir İlçesi olmuştur.

Erbaa Adı: "ERBAA" kelimesi, Arapça olup "dört" anlamına gelmektedir. Resmi kayıtlarda 18. yüzyılın başlarından itibaren Erbaa adının kullanıldığı görülmektedir. Bir ara bu kelime "Nevahi-i Erbaa" şeklinde kullanılmıştır. O dönemlerde Niksar Amasya arasında en önemli yerleşim birimleri; Erek, Karayaka, Sosuna (Uluköy) ve Taşabat (Taşova) idi. Nüfus yönünden ancak birer nahiye büyüklüğünde ve aynı bölgede olmalarından hepsine birden Nevahi-i Erbaa yani "dört nahiye" deniliyordu. Hatta tahakkuk eden vergiler de bu isimle kaydediliyordu. H.1256/M.1840 da, Erbaa adıyla maruf dört nahiyenin (Erkek, :Karayaka, Sonusa, Tşabat) vergisi 47ı243 kuruş olarak resmi evraka geçmiştir. Buna göre Erbaa; Erek, Karayaka, Sonusa ve Taşâbat'ın genel bir adı olmuş, dördü birden sanki bir kaza (ilçe) görünümünü almıştır. Hatta resmiyette Kaza-i Erbaa tabiri de kullanılmıştır.

COĞRAFİ KONUM

Erbaa İlçesi Orta Karadeniz Bölgesinde Kelkit ve Tozanlı Irmaklarının birleşerek Yeşilırmak (RİS) adını aldığı, bereketli topraklar üzerinde Doğu-Batı istikametinde kurulmuş, 1111 Km’lik yüzölçümü olan şirin bir ilçedir. Coğrafi konumu 40 15 ve 40 45 enlem dairesi ile 36 15 ve 36 45 boylamları arasında bulunur.İlçe Tokat ilinin kuzeyinde olup, konumu itibariyle Karadeniz ve İç Anadolu Bölgeleri arasında bir geçiş alanıdır. Kuzeyinden Çarşamba İlçesi, güneyde Tokat ili, batı da Taşova ilçesi, doğuda Niksar ilçesi ile komşudur. Jeolojik olarak 3. Zaman yaşlıdır. Genel görünüm itibariyle kuzeyde ve güneyde yükselen dağlar, bu dağların akarsularla parçalanmasından oluşan geniş plato ve vadilerden oluşmaktadır. Kuzeyde

Canik Dağları, güneyde Sakarat-Soğalı Dağları ile çevrilidir. Canik Dağları içerisindeki Killik Tepesi 1975 metredir. Kuzey Anadolu Fay Hattı ovayı baştanbaşa kat eder. Burası 1. Derece deprem sonudur.

NÜFUS: Erbaa bugün 100.000’ni aşan nüfusu ile Tokat’ın en kalabalık ve güzel ilçelerinden birisidir. Bölgede nüfusun en sık olduğu alanlar özellikle sulu tarımın yapıldığı ova bölgesi ve anayol güzergahıdır.Erbaa ilçesinin son üç sayıma göre nüfus durumu ve nüfusun yaşa göre dağılımı Tablo-1 ve Tablo-2 de görülmektedir.

Yönetici

Tarihçesi

Niksar, Kelkit Irmağı ile Canik Dağları’nın kucaklaştığı, Karadeniz sahilleri ile Orta Anadolu bozkırlarının buluştuğu yerde, Karadeniz’i Akdeniz’e bağlayan yol üzerinde bulunduğu için tarih boyunca hem ekonomik, hem de siyasi olarak önemli bir mevkii olmuştur.

Bu özellikleri ile hem stratejik bir bölge, hem de insanların çok hoşuna giden bir iklim ve verimli topraklar Niksar’ı cazibe merkezi haline getirmiştir.

Niksar eski çağlarda Pontus adını taşıyan bölgenin içinde yer alıyordu. Yerleşme izlerine M.Ö.III.yy.da rastlanmaktadır. Bugünkü NİKSAR’ın yerinde bulunan ve adı bilinen en eski kent Hellenistik Kaberia’dır. Pontus kralı MİTHRİDATES VI’nın M.Ö.7l. yılında Roma Orduları Komutanı l. LUCULLUS’la yaptığı savaştaki yenilgisiyle bütün PONTUS ülkesiyle birlikte ROMA İMPARATORLUĞU’nun emrine girdi. M.S.l4-37 yıllarında Roma imparatorluğu TİBERİUS zamanında, kentin isminin NEOKAİZERİA (NEOKAİSERİA) olarak değiştirildiğini görüyoruz. Hıristiyanlığın yayılış dönemlerinde NEOKAİSERİA önemli bir merkez olmuştur. M.S.344-499 yıllarında meydana gelen iki büyük depremle kent tamamen yıkılmıştır.

XI.yy.ın sonuna kadar Bizans İmparatordluğuna bağlı kalan şehir bu tarihten sonra MELİK DANİŞMEND GAZİ tarafından DANİŞMENDLİLER BEYLİĞİ’ne katılmış ve bu Beyliğe bir süre Başkentlik yaparak NİKSAR adını almıştır.

XII.yy.da 2.Kılıçarslan Bizans İmparatorunu yenerek, son Danişmend Beyini de zehirleterek NİKSAR’ı SELÇUKLU topraklarına kattı. 1397 yılına kadar SELÇUKLU egemenliğinde kalan NİKSAR bu tarihten sonra YILDIRIM BEYAZIT zamanında OSMANLI idaresine girmiştir.

Coğrafi Durumu :

Niksar İlçesi,Orta Karadeniz bölümünün iç kesiminde yer alan Tokat İli’nin 11 ilçesinden biridir. Tokat İl merkezine 60 Km. mesafede yer alan Niksar İlçesinin güney doğusunda Reşadiye,kuzey batısında Erbaa,güneyinde Almus, güney batısında Tokat, kuzeyinde Ordu Vilayeti sınırları bulunmaktadır.

Canik dağlarının Kelkit vadisine inen eteklerinde kurulan ve Yeşilırmak’ın en büyük kolu olan Kelkit çayı Vadisi boyunca doğu-batı doğrultusunda uzanan Niksar; İç Anadolu’yu (Erzincan-Reşadiye-Niksar-Erbaa-Amasya yoluyla) batıya bağlayan yol kavşakları üzerinde bulunmaktadır.

Her türlü tarıma elverişli bir iklim yapısına sahip olan Niksar, Karadeniz iklimi ve İç Anadolu iklimi arasında geçiş sağlayan bir özelliğe sahiptir. Kışlar yağışlı ve ılık,yazları ise sıcak geçer. Yağışlar daha çok ilkbahar ve kış aylarında görülür.Niksar suyu bol ve arazisi verimli bir ilçe konumundadır.

Mahalli İdareler :

Belediyeler

Belediyelerin nüfusları ve Merkeze uzaklıkları:

Gürçeşme 23 Km asfalt 3796 nüfus(2000)

Yazıcık 27 Km asfalt 3765 nüfus (2000)

Gökçeli 35 Km asfalt 3016 nüfus (2000)

Yolkonak 7 Km asfalt 3259 nüfus (2000)

Özalan 30 Km.asfalt/stablize 2772 nüfus (2000)

Günebakan 29 Km asfalt 2595 nüfus (2000)

Kuyucak 17 Km asfalt 3034 nüfus (2000)

Serenli 13 Km asfalt/stablize 3188 nüfus (2000)

Köyler

442 sayılı Köy Kanununa göre tüzel kişiliği haiz 87 köyümüz bulunmaktadır.

EKONOMİK DURUM :

Niksar ekonomisi geniş ölçüde tarıma dayalıdır.Ekonomisinin temelini de tarım ve orman ürünlerine dayalı sanayi kuruluşları teşkil etmektedir.

Kelkit Çayı’nın sulamış olduğu Niksar Ovası tamamen sulu tarıma ayrılmış, iklim koşullarının elverişli olması durumunda turunçgiller dışında her türlü tarım ve sanayi ürünleri yetiştirilmektedir. Tarım ürünlerinin başında tahıllardan buğday, arpa, mısır ve baklagiller(nohut, mercimek, ve beyaz fasulye) gelmektedir. Sanayi ürünlerinden ise; şeker pancarı, tütün, mahlep, patates ve salçalık domates üretimi yapılmaktadır. Niksar ekonomisinde ceviz ve mahlebin önemli bir yeri bulunmaktadır. Niksar ekonomisinde ceviz ve mahlebin önemli bir yeri bulunmaktadır.

Yöreye özel bir ürün olan mahlep işlenerek tamamı yurtdışına pazarlanmakta ve ekonomiye katkı sağlamaktadır. Niksar ekonomisine şeker pancarı ve tütününde önemli miktarda katkıları bulunmaktadır.

Son birkaç yıldır yemeklik patates, salçalık domates ve soğan üretimi de büyük ekonomik girdiler sağlamaktadır. Niksar’ın konumu, komşu bölge pazarlarının boş oluşu, ürünlerinin pazarlanmasını kolaylaştırmış, gelirlerde büyük artış olmuştur.

Niksar’da kurulmuş ve faaliyette bulunan belli başlı sanayi kuruluşlarını şöyle sıralayabiliriz. Bunların hemen hemen tamamı özel sektöre ait kuruluşlardır.

İlçede; 4 un fabrikası, 1 yem fabrikası, 1 salça fabrikası, 2 kereste fabrikası, 1 modern kireç fabrikası, 2 tuğla fabrikası, 2 kolonya imalathanesi, 2 naylon bidon fabrikası, 1 otoklav tipi lastik ayakkabı fabrikası, 1 naylon branda ve poşet fabrikası, 2 membaa suyu dolum tesisi, 1 avize imalatı atölyesi, 2 akü imalat atölyesi gibi sanayi kuruluşları bulunmaktadır.

Bu sanayi kuruluşlarında üretimi yapılan malların çoğunluğu iç pazarda tüketilmesine rağmen bir kısmı da ihraç edilebilmektedir.

Niksar ekonomisinde geleneksel el sanatlarından hereke tipi el halısı dokumacılığında önemli bir yeri vardır.Niksar bölgenin halı merkezi konumundadır.

Niksar’ımızın geleneksel el sanatlarının ikincisi de el yapımı süpürge imalatıdır. Bu konuda çalışan 35’e yakın süpürge imalathanesi bulunmaktadır.Son yıllarda süpürge imalatında makineleşmeye gidilerek seri imalata başlanmıştır. Bu sektörde Niksar’a ekonomik yönden büyük katkılar sağlamaktadır.

Niksar ekonomisinde küçük ve büyük baş hayvan besiciliğinin de büyük yeri vardır. Besi yapılan büyük ve küçük baş hayvanlar yurtiçi pazarlarında satılmakta olup ekonomiye girdi sağlamaktadır. Yöredeki hayvan pazarının merkezi konumunda olduğundan bu sektör senenin her mevsiminde canlılığını korumaktadır.

Zengin bir bitki örtüsü olan ilçenin hemen hemen her yöresinde arıcılık yapılmaktadır.

Niksar çevresinin ormanlarla kaplı olması nedeniyle orman ürünlerinden mantar, ıhlamur, kuşburnu ve buna benzer orman bitkilerinin de Niksar ekonomisine katkıları bulunmaktadır.

Niksar’da kurulmuş 35 anonim şirket, 108 limited şirket ve 43 çeşitli kooperatif bulunmaktadır.

Niksar küçük sanayi sitesi 1975 yılında kurulmuştur. Gürçeşme kasabası yakınlarında bulunan Organize Sanayi bölgesinde altyapı inşaatına 18.04.2005 tarihinde başlanmış olup, çalışmalar halen devam etmektedir.

İlçede belediyeye ait 750 tonluk soğuk hava deposu ve modern et entegre tesisi bulunmaktadır.

SAĞLIK DURUMU:

İlçe Merkezinde 150 yatak kapasiteli bir devlet hastanesi mevcuttur.

İlçemizde ayrıca 3’ü merkezde olmak üzere toplam 12 sağlık ocağı ve 1 Verem savaş Dispanseri, 1 112 Acil Yardım ve Kurtarma istasyonu bulunmaktadır.

EĞİTİM DURUMU

İlçemizdeki tek yüksek eğitim kurumu Tokat Gazi Osman Paşa Üniversitesine bağlı Niksar Meslek Yüksek Okuludur.

Meslek Yüksek Okulu bünyesinde Bilgisayar Teknolojisi ve Proğramlama, Elektrik proğramı, Endüstriyel Elektronik Programı, Turizm ve Otel İşletmeciliği, Muhasebe ve Pazarlama bölümleri mevcut olup, 371 öğrenci eğitim görmektedir. Yüksek okulumuzda 13 akademik personel görev yapmaktadır.

Milli Eğitim Bakanlığına bağlı eğitim ve öğretim kurumları yönünden ilçemizin durumu iç açıcıdır. Halen ilçe merkezinde 1 Genel, 1 Anadolu ve 4 meslek lisesi olmak üzere 6 lisemiz mevcut olup, liselerimizde 189 öğretmen 2986 öğrenciye eğitim vermektedir. İlçe merkezinde ayrıca 12 İlköğretim Okulumuzda 259 öğretmen 5520 öğrenciye eğitim ve öğrenim hizmeti sunmaktadır. İlçede ayrıca 3 pansiyon mevcut olup, bu pansiyonlarımızda 691 öğrenci barınmaktadır.

İlçemizde ayrıca eğitim birimleri olarak Halk Eğitim Merkezi, Mesleki Eğitim Merkezi ve Öğretmen evi bulunmaktadır.

İLÇENİN TURİSTİK VE DOĞAL YERLERİ

Orta Karadeniz Bölgesinin iç kısmında kalan Niksar, coğrafi konumu ve M.Ö.3 bin yılına dayanan tarihi geçmişi, tarihi eserleri ve doğal güzellikleriyle ilgi çeken turistik bir ilçe konumundadır.Zengin bir geçmişe sahip olan İlçe bugün, Roma ve Bizans dönemine ait Kalesi, köprüleri, çeşmeleri, han ve hamamları, mezar ve türbeleriyle, dünyaca tanınmış Ayvaz suyu, Çamiçi yaylası ve yemyeşil doğasıyla adeta turistleri beklemektedir.

Özellikle İlçe alanının büyük bir bölümünü kaplayan ormanlar, sayısız mesire yerlerinin ve avlanma imkanlarının doğmasını sağlar. Çamiçi yaylası, Kale, Ayvaz Parkı, Düztepe Parkı, Buğama suyu başlıca mesire yerleridir.

ÇAMİÇİ YAYLASI :

İlçeye 17 km. uzaklıkta olup, Niksar; Ünye yolu üzerindedir. İlçenin kuzeyine düşer. Tamamen çam ağaçlarıyla kaplı, tabiat harikası bir yöredir. Başlangıçta 3-5 yayla eviyle (Ahşap yapı) başlayan yapılaşma giderek artmış,bugün bölgede hane sayısı yüzlerle ifade edilmeye başlamıştır. Bu hızlı ve plansız yapılaşma beraberinde bir çok sorunlar getirmiş ise de yayla hala Niksar halkının ve çevre ilçe ve illerin rağbet ettiği en önemli mesire ve piknik yerlerinden birisidir. Yayla;Büfe,Lokanta,Kebap Ocakları, içme suyu,geniş oyun alanlarıyla l0.000 kişinin yararlanabileceği büyüklüktedir.

Çamiçi Yaylası son yıllarda Niksar Belediyesinin geleneksel hale getirdiği ve her yıl yaz aylarında düzenlediği "Çamiçi Yayla Şenlikleri" ne de sahne olmakta ve yörenin tanıtılmasına büyük katkı sağlamaktadır. Geçen birkaç yılda, Çamiçi Yaylası; Orta Anadolu'dan hatta Akdeniz Bölgesinden, Karadeniz Bölgesine (En kısa yol olduğundan) seyahat edenlerin dinlenme amacıyla mola verdiği bir uğrak yeri haline gelmiştir.

Çamiçi Yaylası son yıllarda artık Niksar halkının yazlığı konumuna gelmiştir. Mayıs, Eylül ayları arasında ilçe halkı ve çevre ilçeler özellikle hafta sonları adeta Çamiçi yaylasına taşınır. Son yıllarda ülkemizde yayla turizmine artan ilgi, Çamiçi Yaylasını daha da önemli hale getirmiştir. Yaylanın Turizm Bakanlığınca Turistik Yaylalar sınıfına dahil edilmesi Niksar İlçe ve yöresinin kalkınmasına büyük katkı sağlayacaktır.

AYVAZ PARKI :

Dünyaca ünlü Ayvaz suyunun çıktığı alanın yakınında kurulu olan, çam ağaçlarıyla kaplı içinde köprülü havuzu, büfeleri, Lokantaları, çocuk oyun alanları, dinlenme yerleri bulunan çok güzel bir parktır. Başlangıçta, çok önceleri meyve ve çam ağaçlarıyla kaplı yeşil bir alan iken, daha sonraki yıllarda (1980'li yıllar) Niksar Belediyesinin düzenlemesiyle bugünkü halini almıştır.Park ilçenin 2 km. kadar güney doğusunda bulunmaktadır. Çevre il ve ilçe halkının da rağbet ettiği önemli dinlenme merkezlerinden birisidir.

DÜZTEPE PARKI :

Düztepe Parkı, ilçenin batısında, maduru deresiyle, kuru derenin ayırdığı Niksar'a hakim bir tepe noktasında yer almaktadır. Önceleri Sivritepe olarak adlandırılan bu yer, Belediyenin düzenlemesiyle içinde havuzu ve oturma yerleri bulunan bir park haline dönüştürülmüştür. Geniş bir alanı kapladığından, yaz aylarında düğün ve nişan merasimleri de bu parkta yapılabilmektedir.

KALE :

Niksar'ın Roma ve Bizans dönemlerinde inşa edilen Kale'si aynı zamanda çok güzel bir piknik yeridir. Yüksek bir mevkide olup, tarihi bir mekan içermesi temiz havası, yeşilliğiyle Kale de önemli piknik yerlerinden bir tanesidir. Özellikle Hıdrellez ve Bahar bayramlarında Niksar halkının Kale'ye çıkıp piknik yapması bir gelenek haline gelmiştir.

TARİHİ ESERLER

1- Niksar Kalesi l3- Cin Camii

2- Yağı basan Medresesi 14-Kırkızlar Kümbeti

3- Yağı basan Türbesi 15-Hacı Çıkrık Türbesi

4- Kalel Camii 16- Sunguriye Türbesi

5- Kale Hamamı 17- Yusufşah Türbesi

6- Kale Kilisesi 18- Erzurumlu Emrah'ın Türbesi

7- Melikgazi Mezarlığı 19- Lüleci Zade Kardeşler Çeşmesi

8- Melikgazi Türbesi 20- Taşmektep

9- Kulak Tekkesi (Kümbet) 21- Leylekli (Yılanlı)Köprü

10-Ak yapı Kümbeti 22- Talazan Köprüsü

11-Çöreği Büyük Camii 23- Hamidiye Köprüsü

12- Ulu Camii 24- Hamamlar

Yönetici

Pazar

Pazar Bucağı kuruluşu Selçuklular zamanında Gıyasettin Keyhüsrev tarafından kurulduğu söyleniyorsa da (H.339-M.951) kesin olarak bilinmemektedir. Yunanlı tarihçi Strobon’un yazdığına göre Kazova eski adı DAZİMONTİS, Pazar’ın adı KAZAABAD olarak geçermiş.

Pazar uzun süre Romalıların elinde kalmış, Roma Devleti ikiye ayrılınca 1067 tarihinde Pazar Bizanslıların eline geçmiştir. Daha sonra Melik Ahmet Gazi Danişment tarafından zapt edilen belde, 1126 yılında Ahmet Gazinin vefatından sonra oğlu Mehmet Gazinin hükümranlığında kalıp, 1142 yılı onun vefatı ile kardeşi Nizamettin Yağbasan’ın elinde kalan Pazar, Selçuklu Sultanı 2. Kılıçarslan ile yapılan savaş sonucu Pazar Bizans İmparatoru Manuel’in idaresine geçiyorsa da uzun sürmeden Selçukluların eline geri geçip, bundan sonra da sık sık el değiştiren Pazar 1285 yılında Selçuklu Pervane Beyin bu bölge emirliği altına alınmasıyla bir süre sakin kalan Pazar, Moğolların istilasına uğrayıp yıkılıp, yakılıp ve yağmalanıyor. 1256 yılında İlhanlıların, 1335 yılında Eretnaoğullarının, 1381 yılında Kadı Burhanettin’ in eline geçen belde isyan ederek emirlerinin birleşip Osman oğullarına bağlılık isteyip Yıldırım Beyazıt’a müracaat ederek 1392 yılında Osmanlı İmparatorluğunun hükümranlığına girmiş ve Amasya Beyliğine bağlanmıştır. 1473 yılında Uzun Hasan yağmalarına sahne olmuştur.

Pazar’ın adı KAZAABAT sonra KAZOVA, Ayan Pazarı (Aynalı Pazar) ve Cumhuriyet döneminde PAZAR olarak günümüze kadar gelmiştir. 3000 yıllık bir maziye sahip olan beldemiz 1860 yılında Bucak Merkezi olmuştur. Kesin tarihi hakkında bilgi sahibi olmamakla birlikte Evliye Çelebi Seyahatnamesinde 5. Cilt 57 ve 58. sahifelerinde şöyle demektedir. “Hicri 1061 yılında Kazova toprağında Tokat’a yakın 150 akçalık bir kazadır. Buraya Cumapazarı derler, Kadısı, Sipahi kethüdayeri, Yeniçeri Serdarı, Şehir Subaşısı vardır. Camisi, mamur bir hanı, çarşısı ve pazarı vardır. Haftada etraftan buraya nice bin adam gelip, alım satım ve Pazar eyledikleri için adına Aynapazar derler.”

Bucağımız 19.06.1987 gün ve 3392 sayılı Kanunla 04.07.1987 tarihinden itibaren İlçe Merkezi olmuş ve 01.08.1988 tarihinden itibaren faaliyete geçmiştir. İlçe Tokat-Turhal karayolundan 5 km içeride ve Tokat’tan 25 km. uzaklıktadır.

İlçenin yüzölçümü 276 km2 olup, 623 m rakımındadır. İlçenin kuzeyinde Turhal İlçesi, Güneyinde Artova İlçesi, Batısında Turhal ve Zile İlçeleri, Doğusunda ise Tokat ili yer almaktadır. İlçenin güneyinde Artova İlçesiyle sınırı dağlık bir bölgedir. Kuzeyi ise Yeşilırmak ve Kazova ile çevrilidir. İlçe köylerinin 6 adeti dağlık, kıraç ve ormanlık arazide, 9 adeti ise ovadadır. İlçede mevcut ormanlık alanın toplamı tahminen 70 hektardır. Açıklık alan ise tahminen 100 hektardır.106 hektar kültür arazisi bulunmaktadır.

İDARİ VE NÜFUS YAPISI:

İlçede (2) kasaba, (15) köy bulunmaktadır. İlçe Merkezinden başka (2) kasaba Belediye teşkilatı kuruluşu mevcut olup, halen faaliyetlerini sürdürmektedir.

İlçe merkezi (6) Mahalleden ibarettir.

İlçede genel olarak tüm Kamu Kurum ve Kuruluşlar faaliyetlerini sürdürmekte olup, Adliye Teşkilatı 2004 yılında kapanmıştır.

2000 Yılı Nüfus Sayımına göre İlçenin toplam nüfusu 20.295.- kişidir. Bunun 5.301 kişisi İlçe merkezinde , 14.994 kişisi ise köy ve kasabalarda oturmaktadır.

EĞİTİM VE SAĞLIK:

İlçe Merkezinde (4) Kasaba ve köylerde (15) olmak üzere (19) ilköğretim okulu mevcuttur.

Bunların hepside devlete ait binalarda eğitim ve öğretimi yürütmektedir.

Bu ilköğretim okullarında İlçe Merkezinde (36) Kasaba ve köyler de ise (95) derslik olmak üzere (131) derslik mevcuttur. Kasaba ve köylerde (16) öğretmen lojmanı vardır.

Öğretmen durumu ise İlçe merkezi, Kasaba ve köyler olmak üzere toplam (124) öğretmen görev yapmaktadır.

Öğrenci sayısı ise (2.701) olup, Bu öğrencilerden(258)’si taşımalı sistemdedir.

İlçede (1) Çok Proğramlı Lise, Üzümören Kasabasında (1) Çok Proğramlı Lise bulunmaktadır. Bu okullarda (37) öğretmen ve (393) öğrenci mevcuttur. Selçuklu Öğrenci Yurdu 1997 yılında faaliyete geçmiştir.

İlçe merkezinde (25) Yataklı Tedavi Kurumu hizmet vermekte olup ihtiyaçları henüz giderilememiştir. İlçe Merkezinde (2), Kasabalarda (1)’er Sağlık Ocağı bulunmaktadır. Hastanede (7), 1 Nolu Sağlık Ocağında (1), Üzümören Sağlık Ocağında (1) ve Dereköy Sağlık Ocağında (1) olmak üzere (10) Pratisyen Hekim görev yapmaktadır.

TURİZM: İlçe turizm yönünden geri kalmış bir yöredir. Ballıca Mağarasının tanıtımı, Kazgölünün kuş cennetine çevrilmesi ve Çağlayanın mesire yeri haline gelmesi ile bu gere kalmışlığını yenebilecek bir durumdadır.

Ballıca Mağarası İlçe merkezine 8 km. uzaklıktadır. Ulaşımı asfalt yol sağlamaktadır. Yaklaşık 680 metre boyunda ve 95 metre yüksekliğindedir. Dünyada ki tüm mağaralarda bulunan bütün oluşum çeşitleri Ballıca Mağarasında mevcuttur. Bu oluşumla da Soğan sarkıtlar sadece Ballıca mağarasında bulunmaktadır. 1995 yılında turizme açılan mağarayı yurtdışından ve yurtiçinden binlerce turist ziyaret etmektedir. Mağaranın yaşının 3.7 milyon yıl olduğu bilim adamlarınca ifade edilmektedir.

Pazar-Tokat yolu üzerinde bulunan Anadolu Selçuklu eserlerinin en güzellerinden Mahberi Hatun Kervansarayının restoresi tamamlanmak üzeredir.

1237 Yılında Selçuklular zamanında yaptırılan Mahberi Hatun Kervansarayı, Taşköprü, 1336 yılında İlhanlılar zamanında yaptırılan Cuma Camii, Osmanlılar zamanında yaptırılan Hacı Sinan Camii, Pazar Hamamı, Erkilet Hamamı, halen yıkık bir vaziyette bulunan Beyobası Hamamı, Ballıca Mağarası, Kazgölü, Ocaklı Şelalesi, Fırat Mesire yeri görülmeye değer turistik yerlerdir.

EKONOMİK DURUM : İlçenin ekonomisi tarıma dayalıdır. Nüfusun % 95’i tarımla uğraşmakta olup, üretimin büyük bir kısmını tarla ve bağ-bahçe tarımı teşkil etmektedir. Sanayi gelişmemiştir. İlçemizde tarım ürünlerini işleyen 1 adet atıl halde Salça fabrikası, 2 adet Un fabrikası 2 adet de yem fabrikası bulunmaktadır. Tarım İşletmeleri genelde aile işletmesi şeklindedir. Tarımın yanında hayvancılık ve arıcılık da İlçe ekonomisinde önemli bir yer tutmaktadır.

İlçede üreticinin sütünü değerlendirmek amacıyla Kaymakamlık Köylere Hizmet Götürme Birliği tarafından kurulan Süt Toplama ve Soğutma Merkezince alınan sütler soğutularak pazarlaması yapılmaktadır. İlçe hayvancılık yönünden 2,155 adet saf kültür ırkı süt sığırı ile İl bazında önemli bir yer tutmaktadır.

ULAŞIM VE HABERLEŞME: İlçe merkezi kara yolu olarak doğudan batıya bir asfalt yol üzerindedir. Tokat, Turhal ve Zile İlçelerine bu asfalt yolla bağlıdır.

İlçemizin civar İl ve İlçelere olan uzaklıkları şöyledir.

Pazar-Tokat : 25 km.

Pazar-Turhal : 29 km.

Pazar-Zile : 35 km.

Pazar-Artova : 37 km.

İlçeye bağlı köy yollarının 13’ü asfalttır.

İlçe merkezinde bir PTT Merkez Müdürlüğü mevcut olup, bütün köy ve kasabalarda çok aboneli otomatik telefon vardır. İlçe şehirlerarası ve milletler arası otomatik görüşmeye açıktır. İlçe merkezi ve köylerde elektrik mevcuttur.

» TÜRKÜLERLE TÜRKİYE - TOKAT - 60